medewerkers
aan het woord
De ervaringen van onze medewerkers
Wereldwijd werken er bijna 25.000 mensen voor Save the Children. Allemaal doen ze waardevol werk om ervoor te zorgen dat kinderen hun toekomst in vrede kunnen opbouwen. Verschillende medewerkers vertellen over hun ervaringen als hulpverleners voor kinderen op de vlucht.
Caroline Scheffer
Al ruim vijf jaar is Caroline dé MHPSS-expert bij Save the Children. “De afkorting staat voor Mental Health and Psychosocial Support. In de praktijk betekent het dat we hulp bieden die gericht is op het versterken, verbeteren en beschermen van de mentale gezondheid en veerkracht van kinderen. Want hoe eerder je kinderen en jongeren helpt, hoe beter. “
Tiberiu Bortos
Psycholoog in een Child Friendly Space in Roemenië:
“Om de eerste psychologische hulp toe te passen, moet ik eerst vaststellen welke kinderen er getraumatiseerd of verdrietig zijn. Sommigen tekenen dissociatief. We moeten bekijken hoe we ze het beste kunnen helpen. Tekenen is een soort therapie voor ze.”
Hij laat zien wat verschillende kinderen tekenen. “Bij deze boom zijn de bladeren gevallen. Hij heeft geen wortels en geen dikke takken. Dat kan duiden op dissociatie. Hier hebben we een paar getekende tanks. Hier hebben we ook wat vliegtuigen. We zien van alles.”
Carolina Cucu
Hulpverlener in Roemenië aan de grens van Oekraïne
“Wij hebben het eerste contact met vluchtelingen uit Oekraïne wanneer ze hier de grens oversteken. We focussen ons vooral op moeders en kinderen. We bieden allerlei hulp. Psychologische ondersteuning, bemiddeling tussen vluchtelingen en autoriteiten, we geven voedsel, luiers… Maar het allerbelangrijkste is mentale gezondheidszorg, want ze moeten met iemand praten.“
“De meeste vrouwen maken zich zorgen over hun kinderen. Wanneer ze met hun kinderen zijn, dan lachen ze, maar we zien aan hun gezicht dat ze ook wat tijd voor zichzelf nodig hebben. Dan vragen we toestemming om hun baby even over te nemen, en we vertellen ze dat ze vijf minuten hebben. ‘Als je wilt huilen, ga je huilen. Als je wilt gillen, ga je gillen. Wij blijven bij je kind.’ We proberen ze ontlasten, we zijn een veilige haven.
Hoe we dit volhouden? Thuis uithuilen. We huilen thuis.”
Harrisson Ruben
Collega in de provincie Cabo Delgado in Mozambique
“Ze spreken aarzelend over het gewapende geweld waarvoor ze zijn gevlucht. Ik probeer te gevoelige onderwerpen te vermijden, want aan hun gezicht valt af te lezen dat ze te veel hebben meegemaakt. Velen van hen hebben gezien hoe hun familieleden en vrienden werden vermoord. Sommige vrouwen zijn alleen. We hebben het advies gekregen om niet te vragen waar hun echtgenoten zijn.”
Nariman
Casemedewerker in het Al Hol-kamp in Syrië
“In het kamp wonen ongeveer 40.000 kinderen, zij zijn mijn grootste zorg. De meeste van hen hebben ingrijpende gebeurtenissen meegemaakt en kennen geen leven zonder conflict. Mijn primaire verantwoordelijkheid ligt bij kinderen die geen familieleden in het kamp hebben. Sommige van hen wonen in het opvangcentrum van Save the Children, waar ik toezicht op houd. Ik probeer ervoor te zorgen dat zij krijgen wat ze nodig hebben.”
“Vandaag doe ik mijn routinecontrole om er zeker van te zijn dat alles in orde is in het centrum, maar ik zal ook twee kinderen ontmoeten die op mijn casuslijst staan. Ze zijn onlangs gearriveerd en zijn erg introvert. Samen met de zorgverleners zal ik een plan maken om hen te betrekken bij groepsactiviteiten, zodat ze vrienden kunnen maken en vertrouwen kunnen opbouwen.”
Mariam Adnan
Medewerker van Save the Children in Jemen
“Goed nieuws van een teamlid over ons programma voor mentale gezondheid en psychosociale zorg. Ze heeft een positief bericht ontvangen van een moeder, van wie de dochter tijdens de oorlog ernstig gewond is geraakt. Het kleine meisje begint weer te lachen en praten. Ook vraagt ze wanneer ze weer naar school mag, zodat ze kan studeren om later dokter te worden. De moeder bedankt Save the Children voor het redden van haar dochters leven. Ik glimlach breed – dit maakt ons werk zo de moeite waard.”
Xavier Joao
In het kamp verblijven gezinnen die door het conflict in Cabo Delgado, Mozambique, uit hun huizen zijn verdreven. Xavier richt zich onder andere op het begeleiden van alleenstaande kinderen en kinderen die van hun ouders zijn gescheiden. Ook probeert hij gezinnen te herenigen.
Xavier zorgt ervoor dat kinderen en hun families toegang tot basisvoorzieningen krijgen, zoals voedsel, water en onderdak. Ook geeft hij ouders advies over hoe ze er voor hun kinderen kunnen zijn, wanneer zij moeite hebben om met de situatie om te gaan. Daarnaast ondersteunt hij kwetsbare kinderen die getuige zijn geweest van ingrijpende gebeurtenissen, zoals het overlijden van een ouder of dierbare.
Xavier vertelt: “Ik sta graag voor kinderen klaar, zij vormen een belangrijke motivatie om door te gaan met mijn werk.”
1 op de 6 kinderen wereldwijd groeit op in een conflictgebied
Child Friendly Spaces
Child Friendly Spaces zijn veilige speelplekken. De activiteiten zijn gericht op het beschermen en het versterken van psychosociaal welzijn.
Victory, Nigeria (13 jaar)
Bewapende mannen stormden Victory’s klas binnen toen ze bezig was met haar proefwerk wiskunde. Ze schoten op de kinderen en vernietigden de school.
Abed, Jemen (11 jaar)
Abed werd geraakt bij een luchtaanval. Hij probeerde bij de plek waar de bom viel te komen, de buurman hield hem tegen. Zijn broers kwamen om bij de aanval.
Steun jij ons werk?
Met jouw structurele bijdrage maak je het verschil voor kinderen wereldwijd.